Göbek bağı düştükten sonra ne zaman banyo yapılır ?

Göbek Bağının Düşmesinden Sonra Banyo: Bir Bedenin İktidar Alanı

Bir siyaset bilimci olarak, insan bedeninin yalnızca biyolojik bir varlık değil, aynı zamanda iktidarın, kurumların ve ideolojilerin etkilediği bir siyasal alan olduğunu düşünmek kaçınılmazdır. Göbek bağı — insanın dünyayla ilk fiziksel bağını temsil eden bu doku parçası — düştükten sonra bile, toplumsal düzenin ve kültürel sembollerin konusu olmaya devam eder. Peki bir bebeğin göbek bağı düştükten sonra banyo yaptırılması, yalnızca hijyenik bir mesele midir? Yoksa beden siyasetinin, cinsiyet rollerinin ve toplumsal iktidar ilişkilerinin görünmez bir parçası mı?

İktidarın Mikro Alanı: Beden Üzerindeki Kurumsal Denetim

Göbek bağı, doğumdan itibaren bireyin devlet, aile ve sağlık kurumlarıyla tanıştığı ilk alandır. Hastane protokolleri, doktor tavsiyeleri ve annelik ideolojisi; bireyi daha yaşamının ilk günlerinde kurumsal iktidarın denetimine sokar. “Göbek bağı düştükten sonra ne zaman banyo yapılır?” sorusu da bu denetimin uzantısıdır: Tıbbi söylem, “en az 24 saat beklenmeli” der; geleneksel bilgi ise “tam kurusun, mikrop kapmasın” diye tembih eder. Her iki durumda da kararın öznesi, çoğunlukla annenin kendisi değildir — kadın tavsiyeye uymakla, kurumsal aklın bir parçası hâline gelir.

Bu noktada, Michel Foucault’nun “biyopolitika” kavramı devreye girer: Devletin, bireylerin yaşam süreçlerini düzenleme ve denetleme biçimi. Göbek bağı düşene kadar beklemek, sterilizasyonu sağlamak, banyo zamanını belirlemek… bunların her biri, modern toplumun bedeni nasıl yönettiğinin bir göstergesidir.

Erkek Akıl ve Kadın Deneyim: İktidarın İki Yüzü

Erkeklerin stratejik, güç odaklı bakış açısı bu konuda bile kendini gösterir. “Kurallara uyalım, risk almayalım” diyen erkek sesi, genellikle düzenin sürdürülebilirliğiyle ilgilidir. Oysa kadın deneyimi farklıdır; anne için göbek bağı yalnızca tıbbi bir nesne değil, duygusal ve toplumsal bir bağdır. Kadın, banyo zamanını belirlerken yalnızca hijyeni değil, bebeğin huzurunu, evin ritmini ve kültürel alışkanlıkları da gözetir. Bu, toplumsal ilişkilerin demokratik bir yansımasıdır: katılım, duyarlılık ve etkileşim odaklı bir siyasetin mikro düzeydeki örneği.

Erkek akıl, iktidar ve kontrol ararken; kadın deneyimi güven ve aidiyet üretir. Peki hangisi toplumun sağlığı için daha değerlidir? Bedenin temizliği mi, yoksa ruhun güvenliği mi?

İdeoloji ve Vatandaşlık: Temizlik Kadar Siyasal Bir Eylem

Göbek bağı düştükten sonra banyo yapılma zamanı, görünürde tıbbi ama özünde ideolojik bir tercihtir. “Temizlik imandandır” anlayışı, modern vatandaşlık bilinciyle birleştiğinde, bedenin korunması bir vatandaşlık görevine dönüşür. Sağlıklı, hijyenik bireyler üretmek, devletin refah ideolojisinin bir parçasıdır. Bu nedenle göbek bağı düşene kadar beklemek — veya düşer düşmez yıkamak — sadece bir ebeveyn kararı değil, toplumsal düzenin sürekliliğini sağlayan bir pratik haline gelir.

Bir bebek yıkanırken aslında toplum kendi varlığını yeniden üretir. Ailenin içinde küçük bir ritüel gibi görünse de, iktidarın en saf hâlidir: bedeni biçimlendirmek, normları aktarmak ve “uygun vatandaş” yaratmak.

Banyo Zamanı: Bedenin Yeniden Doğuşu

Tıbbi açıdan göbek bağı düştükten 24 ila 48 saat sonra banyo yapılması önerilir. Ancak bu süre, farklı toplumlarda farklı ideolojik anlamlar taşır. Bazı kültürlerde erken banyo “yeniden doğuşu”, bazılarında “sabırla olgunlaşmayı” simgeler. Bu çoklu anlamlar, bedenin yalnızca biyolojik değil, aynı zamanda politik bir sahne olduğunu gösterir.

Peki biz, bu sahnede hangi rolü oynuyoruz? İtaatkâr vatandaş mı, sorgulayan birey mi?

Bebeğin ilk banyosunda sabunu seçen el, aslında hangi ideolojiyi yeniden üretiyor?

Sonuç: Göbek Bağı Düşer, Ama İktidar Kalır

Göbek bağı düştüğünde, anne-baba rahatlar; “Artık banyo zamanı geldi” derler. Ama siyaset bilimcinin gözünden bakıldığında, bu an yalnızca bir başlangıçtır. Çünkü iktidar bedenle, ideoloji temizlikle, vatandaşlık hijyenle başlar. Göbek bağı düştüğünde yalnızca bebek özgürleşmez — toplum, kendi düzenini yeniden üretir.

Peki sizce, bir bebeğin ilk banyosuna karar veren kimdir: anne mi, tıp mı, yoksa ideoloji mi?